OverLeven in de WIA

woensdag 12 augustus 2020

Chronisch vrij

›
Het is vakantie in NL en dat is overal te merken. En hoewel de meesten lijken te kiezen voor een paar weken in eigen land, wordt er uitgebre...
1 opmerking:
zondag 26 juli 2020

EerlIk

›
Het wordt vaak gezegd van autisten en ook voor mij is het waar: ik ben ontzettend eerlijk. Maar ook een beetje té. Sinds ik weet dat ik ande...
1 opmerking:
zaterdag 25 juli 2020

AutIkme

›
Ik ben gewoon heel geordend. Dacht ik. Ik ruim gewoon graag op een logische manier op. Ik ben gewoon graag bezig met systeempjes, met samenv...
woensdag 8 juli 2020

Gebruikerssporen

›
zaterdag 27 juni 2020

Nietgezel

›
"Heb je een vriend?" Op zich een logische vraag van een nog onbekende man. Helaas bij mij één zonder logisch antwoord. 'Nee, i...
1 opmerking:
woensdag 13 mei 2020

Handsfree

›
De anderhalve meter samenleving. Een flinke onderlinge afstand en al zeker geen handen geven, drie zoenen of innige knuffels bij de begroeti...
woensdag 22 april 2020

Huisspinnen bestaan niet

›
Echt. Ze bestaan NIET. En ik kan er heel slecht tegen als iemand beweert van wel. Meestal door die term te gebruiken voor de meest vreselijk...
›
Homepage
Internetversie tonen

Over mij

Vera Altena
Welkom! Ik ben Vera, 40 en ik woon in het midden van NL. Op mijn 28e viel ik voor de eerste keer uit, vanaf mijn 35e zat ik in de WIA/WGA (80-100 %), omdat ik wegens verschillende psychische en lichamelijke klachten niet meer kan werken. In de jaren daarna heb ik de helft van de tijd in psychiatrische opnames doorgebracht. Later kwam er een time-out plek om dit te voorkómen. Inmiddels heb ik WIA/IVA. Ik doe mijn best me op de lichtpuntjes te richten, maar nu er zoveel onmogelijk is geworden, valt dat niet mee. Gelukkig heb ik twee liefdes, een paar lieve vriendinnen, mijn moeder en kundige begeleiders om mij heen. En 2 blije hondjes; de beste reden om 's ochtends je bed uit te komen ;-)
Mijn volledige profiel tonen
Mogelijk gemaakt door Blogger.